ازمیانِ هاتویی های اویتامن!

 

صبح که شد 

دستت را به آغوش دست هایم می سپارم

و راهی شیراز می شوم

 من دلتنگِ 

نارنج های بی بهارِ شهرِ بی تو شده ام. . . 

#سجاد_افشاریان

،،،

می گه کجا می ری؟میگم،با چادر گل گلی؟کجا می رم ؟میگه،حیاط ،پیش گلدونا.میگم؛آفرین دادای باهوشم:/

،،،کاکتوس های کوچولویی که مشاهده میکنید،سه روزه که به جمع ما ملحق شدن،و قراره زین پس باما زندگی کنن.امید که همخونه ی خوبی براشون باشیم .و به نحو احسن ازشون نگهداری و پذیرایی کنیم.

ان شاء الله اون ها هم بامهربون باشن و با تیغ هاشون از ما پذیرایی ننمایند.

.

میگه این چیه درست کردی؟

میگم/کمپوت پنج میوه.

میگه چرا پنج تا؟

میگم پس چند تا؟

میگه شیش تا!

میگم اگه توش آلوچه می ریختم/میشد کمپوت شش میوه.ولی دلم نخواست.دلم کمپوت پنج میوه خواست/درست کردم.

*

*

برای دوستی که آدرس میخواستن.امیدوارم طعم و مزه اش مورد پسند ذاعقه شما باشه.

*

باد پرسه می زند تا نان را از منقار تُرد گنجشکان برباید،

دخترانِ شالیکار پنهان می کنند دلهاشان را در سبد چای

  و ما ....

باد پرسه می زند

ماه چکه می کند از گلوی گنجشک

ومن گریه ام می گیرد،

در این جغرافیای خسته ی بلاتکلیف

که دامن پرخاش را تا آخر دنیا کشیده است

گریه ام می گیرد

نه برای رفتار متروک ابر

نه برای روزنامه های عصر

نه برای  جمعه های دیوانه،

برای تنهایی،دانایی،عشق،. . .

.

خلاصه اینکه،

6 ژوئیه فرخنده و مبارک!