مودیلیانی!

 

  

"هیچ دردی نیست که درمون  نداشته باشه،جز بی کسی. . ."

می ایستم  کنار آب های پاک

و گوش می سپارم به  آوای بال های فراخ

بر فراز براق نیلگون. . .

پ،ن؛دیالوگ پست/متعلق به /آفاق/در فیلم سینمایی/نرگس/به کارگردانی رخشان بنی اعتماد محصول ۱۳۷۰ می باشد.

پ،ن؛تصویر پست/متعلق به /منیر/در فیلم سینمایی/آشغالهای دوست داشتنی/به کارگردانی و نویسندگی و تهیه کنندگیِ محسن امیر یوسفی/محصول سال ۱۳۹۱ است.

پ.ن؛القصه /عنوان پست/ نام فیلمی است محصول ۲۰۰۰۴ به کارگردانی میک دیویس.البته که فیلم رو ندیدم.ولی موسیقی متن فیلم ر‌و شنیدم.دوست داشتم /و این گونه شد که/نام  فیلم/یا نام همان نقاش ایتالیایی (آمادئو مودیلیانی/نقاش و مجسمه ساز)را برای این پست انتخاب کردم.وصد البته آن دو فیلم دیگر را هم ندیدم.اما راجب شان خواندم.واینگونه شد که،با آنچه درذهن مانده بود../این پست شکل گرفت.*_*

.

"می دانم تو پاداشی هستی/برای سال های رنج و عذاب/برای این که هرگز دل/به لذات حقیر مادی نبستم. . ."

پ.ن؛دیشب رگبار قشنگی گرفت/از پنجره ی نیمه باز،بوی خاک کوچه تو میزد،.../ولیکن حال هوای آسمان رشت/ هم اکنون چون است و چون است و چون است.