شاید اگرت توانِ شنفتن بود. . .

 

 آه ،

تو می دانی 

می دانی که مرا

سرِ باز گفتنِ بسیاری حرف هاست. . .

*شاید اگرت توان شنفتن بود

پژواکِ آوازِ فروچکیدنِ خود را در تالارِ خاموشِ کهکشان هایِ

بی خورشید-

چون هُرَّستِ آوارِ دریغ

                                    می شنیدی:

-کاش کی کاش کی. . .

پ.ن؛به کلمه ی پژواک دقت کنید،به  تالارخاموش و هرست آوار دقت کنید،...

مرحوم شاملو کلمات رو بی دلیل کنار هم نمی چید.یک درک درست از منطق شعر و شاعر .ویکتک  گویی درونی باحساب کتابِ...

*

*

دوستی پرسیدن،ایشان که باشن؟ایشان دایی کوچیکه ی مان  باشند.برایشان شربت بردیم و

قدری گفتگو کردیم...

چه گفتیم؟

از مرگ.از رفتنی مثال بوییدن یک گل.