زنده باد امید!

 دیروز آفتاب

با بوسه و سلام

به هر بام و در دمید

دیروز آفتاب

پندار ابر را

با تیغ زر درید

دیروز آفتاب در شهر می گذشت

با گامش اشتیاق

با چشم او نوازش و لبخند

با دست او نیاز به پیوند

دلهای سرد را 

گرمی نشاند و رفت

عطر امید را

هر سو کشاند و رفت

ای روشنای دیده و دلهای بی شمار

ای جان آفتاب

بار دگر ز روزن دلخستگان بتاب . . .

"سیاوش کسرائی"