چوچاق!

 

  

گیاهی که بعد از آسیاب شدن ،با سیر و مغز و گردو آب انار؛ به زیتون  اضافه میشه و

پروده و دلچسب و

لذیذش میکنه...همین پدرسوخته"چوچاقِ!"

و بسیا آرامبخش اعصاب  و خواب آورِ.جوری که آدم دلش میخواد بالش و پتو ورداره کنارش از این پهلو به آن پهلو شه.

به گمونم مثال اون مادربزرگ هاییِ که.آدم یه چایی پیشش بخوره،بعد دلش میخواد سرش رو تو دامنش بگذاره یک ربع استراحت کنه...

پدرجان می گه ،نه.مث بچه های چند ساله اس.چند؟دو سه ساله.

فرقی نمی کنه بچه ی چه کسی باشه!پدرجان بچه ی خوابیده ببینه  دو ربع _کنارش دراز می کشه..

 و خیلی جالبِ.بچه بیدار میشه.پدر رو می بینه لبخند می زنه.مثال؟پسر دختر عمو بزرگه!

من اما بچه ی خوابیده ببینم،کنارش می شینم....مات و مبهوتِ آهسته نفس کشیدنش میشم.وهمیشه.انگار اول باریه که می بینم.

سال دومی که توپ در کردن و

عمو علی همراه مامانش و  زنش از طیران آمده بودن...

بعد از ناهار و نماز.زن عمو مرضی اومد و بالحن بامزه ای  گفت ؛ماجان؟بریم" چاق چاق" بچینیم؟

یاقاضی الحاجات 

یاقاضی الحاجات

یاقاضی الحاجات

چیزی نیست.خط رو خط نیفتاده.صدای اذان مغرب به افق رشت شنیده میشه...

الله اکبر ازاین دلتنگی!

.