<< ابرِ ارغوانی >>

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*
<< ابرِ ارغوانی >>

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*

یک سکانس و چند لینک



یک سکانس از آقای معادی ؛در روز میلادشhttps://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF%DB%8C



واینکه؛

وقتی میگم،دل ام می خواد این فیلمhttps://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA_%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%88_(%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85) رو ببینم.دل شوره می گیرم..چرا؟نمی دونم.





کلاله هاhttp://turknahal.com/view/ArticleId/29/%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C--%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%88


یِ معطر احوال.


واینکهhttps://www.google.com/amp/s/www.irna.ir/amp/83523444/؛


:)

نظرات 5 + ارسال نظر
اسماعیل بابایی چهارشنبه 9 تیر 1400 ساعت 23:14 http://www.fala.blogsky.com

مشتاقم به دیدن فیلم "درخت گردو"

خیلی ممنون که ؛
جمله تون باعث یاد آوریِ غزل ۳۷۴ سعدی علیه رحمه شد.

مهرداد چهارشنبه 9 تیر 1400 ساعت 17:38

عکس آخر رو می‌گم

اون خوردنی نیست که.چطور گلبرگ پای درخت می ریزه. پای درخت گردو هم،کلاله می ریزه.
به ظاهر مخوفش توجه نکن. اونقدر نرم و لطیفِ.انگار دست مولود تو دستتِ

مهرداد چهارشنبه 9 تیر 1400 ساعت 17:29

چه مزه‌ای هستن؟ ظاهر مخوفی دارن که

چی کاکو؟چی چه مزه ایِ؟؟ظاهر مخوفی داره؟؟متوجه نشدم

باشماق چهارشنبه 9 تیر 1400 ساعت 12:48

با سلام
خوب بود از هنر و سینما بگیر تا گرده افشانی گردو و وجود مورچه که ما به آن موریچه می گفتیم
و بیماری لوپوس
تا اونجا که یادمه زن پسر خاله ام همین بیماری را داشت و باید خود را در دسترس نور خورشید قرار نمی داد از بچه دار شدن هم منع شده بود
بالاخره هم از هم جدا شدند
خداوند همه ی بیماران را شفا بدهد
+++++
خب دیدن تصاویر در گذشتگان کودک درد آور هست
وقتی نادر خدا بیامرز سر بسرم می گذاشت می گفتم کاش بمیرم تا راحت بشی
او هم می گفت البته با خونسردی
یک س گ از دنیا کم
نامرد یک خدا نکند نمی گفت

با درود و سپاس فراوانمرسی که وقت می گذارید و بادقت؛نظرات تیزبینانه می گذارید.
بله،همین قدر ذهنم پخش و پلا و
خسته اس.خسته ام.
سپاس از دعای خیر تونان شاء الله شفای همه بیماران...

.
بله،
خیلی....
قدیم ها.
وقتی بچه بودیم.
اجی داشت ،از بچه هایی که مرده دنیا آورده بوده.یا دو روز بعد فوت می گردن، از زیبایی مولود.از مهر مادری،از ب خاکسپردن..برای جاریش می گفت...

من حالم به شدت بد شد...
زن عمو مرضی ام،غش غش به ام می خندید.
.
.
خدا نکنه.دور از جان شما
این جمله ی نادر خان رو،
کبری،
به زن نادر(عروس شون)گفت.
یعنی وقتی فرح خانم.برگشت به خواهر شوهرش/کبری گفت.دیگه با شما مسافرت نمی یام.
با لحن
دیالوگ های مرحوم جمیله شیخی،
گفت؛یِ س گ کمتر!
دیگه خون .خون فرح خانم رو خورد و
با لحن نادر!
خونه ی ما دوبلکسی بود.
وقتی از پله ها.داشتن می رفتن بلا.
نادر خان برگشت،
برای ماهان.شکلک درآورد.چوپان زد زیر خنده.بعد فرح خانم برگشت.فورا گفت.شب تون بخیر.
فرح خانم رسید دم در اتاق خواب.چوپان.بای بای کنان .واسه پسرعمو نادر مامان.به حالت لب خونی،ادای فرح خانم رو گرفت و
گفت.نااااادِرم!!

چهارشنبه 9 تیر 1400 ساعت 11:59

درود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد