...

باد، آواز، مسافر، و کمی میل به خواب.
شاخ پیچک و رسیدن، و حیاط.
من ، و دلتنگ، و این شیشه خیس.
می نویسم، و فضا.
می نویسم ، و دو دیوار ، و چندین گنجشک.
یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می بافد.
یک نفر می شمرد.
یک نفر می خواند.
زندگی یعنی : یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی ؟

"سهراب سپهری"

دلم عجیب گرفته است

Madar Baran دوشنبه 8 آذر 1400 ساعت 06:29

نظرات 2 + ارسال نظر

مهرداد

دوشنبه 8 آذر 1400 ساعت 09:51

سهراب عزیز است

و چه زیبا گفت سهراب عزیز؛
چه هوایی! چه طلوعى! جانم…
باید امروز حواسم باشد
که اگر قاصدکی را دیدم
آرزوهایم را
بدهم تا برساند به خدا
به خدایی که خودم می دانم
نه خدایی که برایم از خشم
نه خدایی که برایم از قهر
نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند!
به خدایی که خودم می دانم
به خدایی که دلش پروانه ست
و به مرغان مهاجر هر سال، راه را می گوید
و به باران گفته ست باغها تشنه شدند
و حواسش حتی
به دل نازک شب بو هم هست
که مبادا که ترک بردارد!
به خدایی که خودم می دانم
چه خدایی، جانم…

باشماق

دوشنبه 8 آذر 1400 ساعت 08:17

سلام
آری آری زندگی زیباست

زندگی ، آتشگهی دیرنده پابرجاست

گر بیفروزیش ، رقص شعله اش در هر کران پیداست

ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست
*****
زندگی حتی از پشت شیشه های غبار گرفته هم زیباست
کافیه یک دستمال برداریم و شیشه را تمیز کنیم
خوش باشید و خوش زنذگی کنید

سلام بر شما
سپاس از یاد آوری سیاوش خانِ کسرائی و این شعر زیبا و دوست داشتنی اش
*****
بله.کاملا درست و زیبا فرمودین.
خیلی ممنون ؛
سلامت بمانید و خوش زندگی کنید