بسم الله النور،. . .

 شعر برای من

حرمتِ نان است

به وقتِ زیارتِ آدمی.

شعر

شرف است

در این گَزَندِ گهواره شکن .

و من

پاس داشته ام این دریا را

هم پُر بهاء تر از جانِ خویش و ُ

جهانِ خویش ،

که می دانید...!

 .

.

.

فقط می‌خواهم کمی بخوابم.

بالای صخره‌ای خسته

 از اینجا دور ،

شبِ یکی دامنه از بوی پونه و کتاب ،

یک بسته سیگار

عکسی از  ....