این چه آوازی است می‌خوانند سوی من؟

 پس از دیدارِ شب

صبح برف‌ها را با برگ‌ها با آفتاب با هم خوردیم
یادت هست ؟
با اسب‌ها به خواب چمنزارها فرو رفتیم
یادت هست ؟
گفتم : تو دست‌هایی هم داری ؟
_ یادم نیست

گفتم : بهار ده انگشت نازنین دارد
از چشمِ مالیخولیایی رنگش افسانه می‌تراود
آن چشم‌ها : فضای سینه‌ی منِ - بودا - را دید ؟
یادت هست ؟
نه ، یادم نیست

و بعد بر یک گلیمِ کهنه ، خدا را خوابم برد

#رضا _براهنی