به عناب شکر بارت،. . .

 

 

پ .ن

عنوان

.

.

.

وقتی کنارش می ایستم،خودم رو _کنارِ چاهِ پر آبِ_ تویِ حیاط  بزرگ و پر خیر و برکت شون تصور می کنم.

‌کنارِ چاه.یه درختی بود.با تیغ های فراوان و میوه هایی شبیه زیتون.

رفته بود لونه ی مرغ ها.

تخم مرغ ها رو جمع کرده بود.و حالا _پای چاه_دست می شست .

لابد من خیلی رو درخت قفل کرده بودم ..... .که یهو گفت:غرناب دارِ دختره.=درخت عنابِ

 دُختَره.

زنِ زبر و زرنگ و خوش چهره و

خوش خنده ای بود.

حتی وقتی که 

اخم می کرد و مادر شوهر بازی واسه خاله جان در میآورد.

شب چهار شنبه سوری،عین گربه .تو باغ و حیاط .پشت سرش راه  رفتم.که ببینم چی می چینه؟

چهل برگ=چهل گیاه چید.بعد با جعفری ساتوریش کرد و.،به مخلفات 

،اشپل کوکو اضافه کرد.

بهر حال

رحمت و آمرزش خدا بر ما و

پدر و مادرِ شوهر خاله ..،

این نهالُ.حسین آقا، از حیاطِ خونه ی پدریش؛ از کنار همون چاه؛با کمک خاله جان ،برام  آورده بود.

لاکن!خواستم شما هم، شکوفه و میوه اش را ببینید.( آیکن ؛بچه ها عناب گیلان.عناب بچه هایِ بلاگ اسکای)که بحمدالله؛ امسال به ثمر نشسته بود.