<< ابرِ ارغوانی >>

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*
<< ابرِ ارغوانی >>

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*

یک تصویر!(شابج_راتون)

 

 

پ.نhttps://www.google.com/amp/s/www.isna.ir/amp/97061004637/

نظرات 6 + ارسال نظر
مهرداد پنج‌شنبه 1 مهر 1400 ساعت 06:17

آره دیگه، ما که دستمون نمی‌رسه، شما هی راتون بخورید
مرفهین بی درد


خدایا مرسی که کاکو مهرداد را آفریدی

سینا دوشنبه 29 شهریور 1400 ساعت 11:09 http://sinadal.blogsky.com

میگم زشت نیست من متنو نفهمیدم ؟

نه.اصلاً.
ببینید؛وقتی بوته های شالی رو می بُرن.
مجددن شالیزارها رو آب گیری میکنن.بوته هایی که،ساقه هاشون بریده شده بود.ریشه در خاک داشتن و
مجددن.سبز میشن.وبیکران بوته های شالی ،سرسبز و چشم نوازمیشن.
و همچون تصویر بالا،خوشه دار و سپس ها طلایی و... میشن.
بعد دروی آن محصول،به آن برنج ها،راتون میگن.البته ما به اش .شابج=شاهِ برنج ها.می گیر.یا مثلا .یک نوع آلوچه هست.به اش امیری می گیم.یعنی امیر آلوچه ها
سپاس از حضور همیشه ئازیز و نازار تان

باشماق دوشنبه 29 شهریور 1400 ساعت 08:49

سلام
یعنی مسئله ارباب و رعیتی هنوز در آنجا حل نشده است
آخه در انقلاب سفید شاه و میهن در سال ۴۲ با اصطلاحات عرضی زمین را از مالکین گرفتند ‌و به کشاورزان دادند

سلام بر شما
خدا پدر اونا رو بیآمرزه.
بیشتر با کشاورزان راه می آمدن


سر تونو درد نیارم
همیشه دست کشاورز خالی آقا
منظور بنده
آن دسته از ارباب هایی ست که،
به کشاورزان،با سود بانکی و غیره...
پول قرض میدن.
ومعمولا
خرج با برج نمی خونه و
دیدم که عرض کردم
زمین رو بابت بدهی چند برابر برداشتن و
پلاک بندی و
شهرک ساختن.

کاشکی
مثل ایوم قدیم
تا چشم کار می کرد
بی کران سبز،شالیزارها می دیدیم...

اسماعیل بابایی دوشنبه 29 شهریور 1400 ساعت 06:52 http://www.fala.blogsky.com

از این شابج ها نصیب مردم عادی هم می شه؟ منظورم غیر از شالیکارهاست.

بله،کارخانه های شالی کوبی،کارمزد شونو به مردم یا علاف ها(برنج فروش ها) می فروشن.

سپاس از حضور همیشه عزیزتان

archer دوشنبه 29 شهریور 1400 ساعت 04:13 http://mnevesht.blogsky.com

چه جالب نشنیده بودم این رو

سپاس از توجه و حضور همیشه عزیز تون

باشماق یکشنبه 28 شهریور 1400 ساعت 21:54

سلام
مقاله ی جالبی بود
کشاورزان دزفولی از زمین بصورت کامل استفاده می کنند
گندم که تمام میشه پنبه می کارند اون تمام می شه هندونه می کارند بعد نوبت سیفی جات است
خلاصه زمین همواره در حال کشت و بر داشت است
برنج را امسال چهل دو تومن خریدیم‌ الان شده پنجاه تومن

سلام بر شما
چه جالب.
اینجا،هر دوسال .یک بار.به زمین خواب می دن.

تا آنجایی که من خبر دارن
یک سری راه افتادن
شلتوک می خرن و
پیش به سوی ؛ ع راق!

امسال هم
جزء سالهاییِ که
طبق مساحت زمین،محصول کمتره.به عبادت محلی/بود نکرده.واین اتفاق،برای همه ی کشاورزان افتاده.مثلا شالیزار باباجی، چیزی حدود ۱۵ گونی کمتر از پارسال بوده.
امید که
ارباب ها با کشاورزها راه بیان و
بابت بدهی
زمین ها شون...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد