دیالوگ!

 

یک تصویر

Comme un fou

 

جایی خوندم که:

"آدم  باید یاد بگیرد چطور موسیقی خودش را بنوازد. آنوقت است که رهایی اتفاق می‌افتد و  بغض بسته در گلو می‌شکند، درهای مخفی قلعه باز می شوند و هوا، نور و زندگی جریان پیدا می‌کنند."...

لبخندم گرفت.

مکث کردم و

بعد خواندم:

در ستایش سینما...

تمام این روزها با لبخندت آفتابی بود

اُحِبُّکِ عشراً

ثَمانٍ لَکِ

وَ واحِدَة لِضَحکَتِکِ

و الاُخری لِصَوتِکِ

امّا عیناکِ

 فَعَجَزَ الکلامُ عنِ الکلامِ. . .

"محمود درویش"

انارکِ آرامِ‌ خون‌ به‌ دل. . .

.

.

گاهی اوقات

چه میل غریبی به دیدن یک عده آدمی در من است. . .

و خاصیت عشق این است. . .

آخر تابستان!

 

یک تصویر!(شابج_راتون)

 

بوی جویِ مولیان آید همی. . .